Aan de moeder van het kind dat doorslaapt

Lieve mama van het kind dat doorslaapt. Ik stel me zo voor dat we niet zoveel verschillen, jij en ik. Je bent misschien wat jonger of ouder. Getrouwd met een man, in plaats van een vrouw, of misschien ben je vrijgezel. Je houdt misschien niet van Beyonce of eet wel vlees. En misschien kom je gewoon uit Holland in plaats van de Cariben. Maar in de kern van het mama-zijn zijn we vast niet zo verschillend. Behalve dan dat ene. Je weet wel. Dat jouw kind doorslaapt. En de mijne niet.

Jij brengt je kindje om half acht naar bed en de volgende ochtend om zeven uur hoor je ‘mama?’ en dan rek je je uit en geef je je kind een zoen. Om een uur ’s middags gaat je kleine dreumes slapen en om drie uur is hij weer klaar voor een nieuw avontuur. Jij ook, want je hebt even tijd voor jezelf, het huishouden, je werk of de poes gehad. Ik wil niet zeuren, want ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Maar ook nog nooit zo moe.

[easy-image-collage id=14090]

Jij voelt je natuurlijk ook wel eens moe. Of onzeker, onbegrepen, radeloos, eenzaam, verdrietig en alle andere dingen die moeders voelen naast al het mooie. Maar er is dat ene verschil. Je weet wel. Dat jouw kind doorslaapt. En de mijne niet. De mijne is ook heel leuk hoor, de allerleukste zelfs. Maar ze wordt wel vier tot zes keer per nacht wakker. En overdag slaapt ze misschien een uurtje.

Komt het doordat ik haar niet heb laten uithuilen? Doordat ik ben gaan borstvoeden ‘on demand’ en vol overtuiging heb ge-co-sleept maandenlang? Had ik op de slaap-trein moeten springen? De vijf minuten methode moeten volgen? De no-cry sleep solution beter moeten volhouden? Ben ik geen goede nightime parent? Ik heb echt wel gelezen en geluisterd, maar als ik voor de zoveelste keer word wakker gehuild, is het enige dat nog naar behoren functioneert mijn moederinstinct. En dat schreeuwt altijd luid: ‘kom maar bij mama, liefje’.

[easy-image-collage id=14092]

Of is het mijn kindje? Is ze misschien gevoeliger? Heeft ze last van het stof in het tapijt, de schimmel in de kozijnen, het vocht in de lucht, de gluten in haar avondeten, de kleur van het nachtlampje of die sok die net iets te strak over haar pyjamabroekje zit gevouwen? Of zijn het mijn genen? Ik slaap immers sinds mijn achttiende al geen nacht meer door en misschien heeft ze dat wel overgenomen, dat vreemde slaapgedrag?

Ik weet het niet, lieve moeder van het kind dat doorslaapt.

Ik heb het gevoel dat ik naar een wiskundige formule kijk die ik niet kan oplossen, want…nou ja, ik heb al twee jaar ‘niet’ geslapen. Maar jij. Jij hebt dus dat kind dat doorslaapt. Dus ik stel me zo voor dat jij alle wiskundige formules van de wereld kan oplossen. Jij kunt misdaden ontrafelen, mensen genezen, de krant uitlezen, kinderboeken schrijven, nieuwe recepten uitproberen of lijsttrekker worden. Jij loopt nooit zonder sleutel de deur uit en vergeet niet de verjaardagen van je beste vriendinnen.

Wat die uren slaap je ook opleveren, misschien kun je een deel van die magische energie steken in het oplossen van onze formule? De formule van de moeders van wie het kind niet doorslaapt. Want wij hebben niet alleen de slaap-trein gemist; we staan op een compleet ander perron, zonder huissleutel, met gesmolten hersenen, verwarde haren, glazige ogen. En ons moederinstinct natuurlijk.

Thank you for reading!

11 thoughts on “Aan de moeder van het kind dat doorslaapt

  1. Ah, zo vaak wakker worden is inderdaad niet fijn! Mijn oudste dochter heeft af en toe van die nachten en mijn pasgeboren baby heeft nachten dat ze een paar uur achter elkaar wakker is, maar dat is nog steeds af en toe. Waarom ze doorslapen, geen idee. Het naar bed brengen is van de oudste wel een dingetje (ze gaat alleen slapen als ik bij haar zit en ik kan niet eerder weg dan wanneer ze in diepe slaap is) en overdag wordt ze na haar dutje super chagrijnig wakker. Zo heeft ieder kind zijn of haar issues met slapen denk ik. Uiteindelijk komt het vast wel weer goed ?

    1. Dankjewel voor het delen <3 Ik denk dat je gelijk hebt dat ieder kind zijn/haar eigen weg hier in gaat. Ik wacht het rustig af.. 😉 x

  2. Het walhalla dat ‘doorslapen’ heet. Zelfs bij de vierde kan ik je de formule niet geven. De ene slaapt door, de ander niet. Wat ik wel heb geleerd…niet zoeken naar een oorzaak. Maar volg dat moederinstinct. En zo te lezen gaat dat je goed af. Je kindje troosten en er zijn als ze je nodig hebben is de beste basis die je ze kan geven. En al lijkt een nacht doorslapen het beste dat bestaat. Dat is het niet. Dat is namelijk al datgene dat je wakker houdt 😉 Zet hem op!

    1. Dankjewel lieve mama! Ergens wel een geruststelling dat zo’n doorgewinterde mama als jij ook niet perse het antwoord heeft. xxxx

  3. Ieder kindje is anders en slaapt ook anders..onze sliep al door bij de 4 maanden..formule? Geen idee! Wel hebben we hem vrij vroeg in zijn eigen kamertje gelegd en maken we van naar bed gaan wat ‘leuks’ door boekjes te lezen en grapjes te maken samen. Maarja..wat bij de een werkt, werkt voor de ander niet en inderdaad vooral naar je gevoel luisteren en niet naar de boekjes!

    1. Dankjewel voor het delen! Wij hebben inderdaad ook een heel avondritueel en gelukkig is inslapen bijna nooit een probleem. Je hebt gelijk dat wat bij de een werkt bij de ander niet werkt. Misschien moeten we gewoon geduld hebben.xx

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.