Gisteren sprak ik op een bijeenkomst van Meer Dan Gewenst. Een Nederlandse stichting voor roze ouderschap. Meer Dan Gewenst is een platform voor LHBT mensen met gezin of een kinderwens. Maar ook voor alleenstaanden die graag een kindje willen. Ze organiseren informatiebijeenkomsten, speeddates, borrels en andere evenementen, onder andere met als doel anderen te helpen een gezin te starten. Dat kan in de vorm van co-ouderschap of door het vinden van een donor, maar er wordt ook geïnformeerd over opties als draagmoederschap, pleegzorg en adoptie. Ik ben natuurlijk een roze ouder: Aya is verwekt met behulp van een donor. Wil je meer weten over Stichting Meer dan Gewenst? Lees dan gauw verder.
De informatiebijeenkomsten van Meer Dan Gewenst is waar het voor ons ook begon. We hadden een kinderwens maar wisten nog niet hoe we dit waar moesten maken. Daarom besloten we een bijeenkomst te bezoeken, in de hoop meer te leren over onze mogelijkheden en de juridische kant van het roze ouderschap. Na de bijeenkomst wisten we niet alleen veel beter wat onze opties waren, maar ook beter wat we wel & niet wilden. Nu, vier jaar later, ben ik nog altijd zo blij dat we destijds die bijeenkomst hebben bezocht. Daarom leek het mij bijzonder om ons verhaal te delen voor stellen en singles die nog zoekende zijn.
Een bijeenkomst van Meer dan Gewenst begint met een introductie waarin je informatie krijgt over je opties en mogelijkheden. Als je homo, lesbisch of single is heb je vaak het gevoel dat je opties heel beperkt zijn, als het gaat om het krijgen van kinderen. En hoewel je over het algemeen tegen veel meer obstakels oploopt dan een “doorsnee” heterostel, heb je wel degelijk mogelijkheden. In de introductie komen opties als co- ouderschap, (on)bekende donoren, contactdonoren, pleegzorg, draagmoederschap en adoptie aan de orde.
Daarna volgen enkele ervaringsverhalen. Ik deelde ons verhaal, over hoe wij als twee vrouwen een dochtertje hebben gekregen en nu zwanger zijn van meisje nummer twee. Onze route liep eerst via een kliniek, met een “anonieme” donor. Maar uiteindelijk, na een lang en vruchteloos traject, werd ik zwanger met behulp van een bekende (contact) donor.
Er werd ook een verhaal verteld door een homoseksuele vader, die samen met zijn man en een lesbisch stel twee prachtkinderen heeft gekregen. Zijn ervaringen waren heel ontroerend en persoonlijk, dus ik ga er niet op in. Maar het is heel bijzonder om te horen wat voor opties er zijn binnen een dergelijke constructie. Wat voor obstakels en moeilijkheden, maar ook wat een geluk en mogelijkheden.
Co ouderschap wordt niet alleen “toegepast” binnen homoseksuele en lesbische gezinnen. Ook single vrouwen met een kinderwens kiezen soms voor co ouderschap met een homo(stel). Zo ook een van de organisatoren van de bijeenkomsten, Sara Coster, die een boek schreef over haar ervaringen als heteroseksuele vrouw die een gezin startte met een homostel.
Ook sprak er een dochter van een twee lesbische mamas, die nu toevallig zelf een groeiend, roze gezinnetje heeft. Aansluitend hierop kregen we informatie, van Jokelien van Houten, over onderzoeken die zijn uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam, over kinderen die opgroeien in roze gezinnen. Ik sta hier niet zo vaak bij stil, omdat ik het de normaalste zaak van de wereld vind en nooit heb getwijfeld “of het wel oke is voor mijn kind dat ze twee mamas heeft”.
Maar het is toch fijn dat het wetenschappelijk bewezen is dat kinderen die opgroeien in roze gezinnen niet afwijken van kinderen uit hetero-relaties, op gebieden als emotionele & sociale problemen, probleemgedrag, zelfwaardering, sociale vaardigheden en depressieve gevoelens.
In de bijeenkomsten wordt ook uitgebreid informatie gegeven over de juridische kant van lesbisch ouderschap, co ouderschap, gezag, juridisch ouderschap, adoptie en draagmoederschap. Ik ga daar nu niet dieper op in, omdat het een breed onderwerp is, maar neem gerust hier eens een kijkje als je er meer over wilt weten. En als je een advocaat zoekt die hierin is gespecialiseerd, Wilma Eusman weet alles over de juridische kant van roze gezinnen.
Na alle presentaties en praatjes gingen we uiteen in groepjes: mensen die geïnteresseerd waren in co-ouderschap, adoptie, kliniek donorschap en – “mijn” groepje – de bekende/contact donor. In mijn groep zaten lesbische stellen, alleenstaande (homoseksuele) mannen en single (hetero) vrouwen. Iedereen met een kinderwens en iedereen in een andere fase. Sommigen nog heel oriënterend, anderen stonden al op wachtlijsten of waren al op (speed)dates geweest. Iedereen kon even zijn/haar verhaal doen en vragen stellen aan mij, over ons proces.
Na afloop van een bijeenkomst van Meer dan Gewenst is er altijd een borrel, waardoor je in contact kunt komen met mensen die in een vergelijkbare situatie als jij zitten en waar misschien zelfs bijzondere ontmoetingen tot stand komen! Ben je nieuwsgierig naar de activiteiten en bijeenkomsten van Meer Dan Gewenst? Neem dan een kijkje in hun activiteitenagenda.