Het zand is zacht en de wind waait hard. Vanachter mijn zonnebril kijk ik hoe de woeste golven omslaan en mijn dr. Martens onder me wegzakken. Bij iedere stap die ik zet, voel ik een onzichtbare kracht aan me trekken, terug richting de strandtent waar mijn fiets staat. Ik ben nooit op het strand zonder de kinderen en als we gaan wandelen, gaan we dus niet te ver. Het voelt onwennig, dat ik geen rekening hoef te houden met kleine vermoeide beentjes, buikjes die honger krijgen, kindjes die moeten plassen, getild willen worden, tegen me aan kletsen, vragen stellen over stenen, schelpen, kwallen en de zee. Ik ben voor het eerst sinds de scheiding alleen op het strand. 

The Under Toad

Na een minuut of 15 voel ik langzaam het onzichtbare koord, dat mijn moederinstinct is, loskomen van de strandtent. Ik kijk vooruit en zie in de verte de gebouwen van de volgende badplaats. Ik concentreer me op de muziek die uit mijn Airpods komt, mijn wegzakkende voeten, mijn benen die vandaag sterk en morgen waarschijnlijk spierpijn voelen. Ik haal diep adem en kijk naar de surfers die zich in de koude Hollandse zee hebben gewaagd. Mijn eerste gedachte bij dit aanzicht stop ik ver weg.

Maar altijd als ik de Noordzee zie, denk ik ook aan The Under Toad. Het gefantaseerde wezen van een kindpersonage (Walt, geloof ik) uit het boek ‘A World According to Garp’ van John Irving. Walt’s ouders waarschuwen hem voor de gevaarlijke “undertow”, de onderstroom, van de zee. Maar zijn kinderlijke oortjes verstaan iets anders en hij ziet een grote, gevaarlijke pad (een “toad”) onder het oppervlak van de oceaan voor zich. Het beest kan je grijpen als je te ver de zee in gaat. The Under Toad is mij altijd bijgebleven als dat unheimlich gevoel dat je soms kunt hebben, dat er iets ergs gaat gebeuren. Je weet niet precies of het een oprecht aanvoelen van een toekomstig lot, een menselijke angst of gewoon een algemeen gevoel van controleverlies is. 

“Hoe gaat het nou echt?”

Scheiden is een continue stroom van “Under Toad”- momenten. Er ligt steeds weer iets nieuws op de loer. Ik stap het Under Toad gevoel van me af: de zon schijnt, ik loop, ik luister naar muziek, ik haal adem, ik ben hier. “Kijk naar de feiten”, zeg ik tegen mezelf, “het is goed in het hier en nu”.

Ik krijg dagelijks vragen in mijn DM’s op Instagram hoe het “nu echt gaat” of gewoon, hoe het met me gaat. Hele lieve berichtjes: zorgzaam, betrokken, voorzichtig, liefdevol, warm. Van mensen die ik niet ken, die mij alleen van het internet kennen, mijn kindjes online hebben zien opgroeien, mijn blog lezen, mijn groene tips opvolgen, mijn boek hebben. Maar ze kennen mij persoonlijk natuurlijk niet. Maar je kent mij persoonlijk niet. En toch neem je de tijd om lieve berichtjes te sturen. Dat raakt me altijd enorm. Dankbaarheid is het vangnet dat tussen alle lagen van de mooie en minder mooie dingen in mijn leven hangt. En soms is het ook heel overweldigend. Zoals toen ik, na lang wikken en wegen, deelde op Instagram dat ik ging scheiden. Wat volgde waren 3 dagen waarin ik een kleine duizend direct messages heb beantwoord. Ik wilde iedereen persoonlijk beantwoorden. Want het idee dat zoveel warmte en liefde in het lege internet-niets valt, dat kon ik niet aan. Na die dagen voelde ik me compleet uitgeput en leeg. En tegelijkertijd voelde ik me gesteund en geaccepteerd. En ik vond het doodeng. Want nu was het nóg echter. Ik lig in scheiding. 

Ontvlechten en steun

“Niet het scheiden doet zo’n pijn, maar het afgesneden zijn” schreef Vasalis. Ik ben het er niet meer mee eens. Ja, het afgesneden zijn voelt soms onwennig en doet vaak heel erg veel pijn. Als ik de meisjes mis, als ik niet naast ze wakker word, als ze hun armpjes om mijn nek klampen en zeggen dat ze me gaan missen, als ik hun lieve, grappige woordjes, zinnetjes en gesprekjes mis, hun warme lijfjes niet tegen me aan voel. Maar het scheiden zelf, het ontvlechten tijdens een scheiding, is als een wond waar je maar in blijft snijden.

Ik voel diepe rouw om mijn voorbije huwelijk. Het drukt zwaar op mijn borst. [Ik loop, ik voel de zon, ik haal adem, ik ben hier. Het is goed.] Een uur later kom ik aan bij een strandtent. Ik bestel een veganistische buddha bowl en kijk om me heen. Ik ben alleen. Ik pak mijn boek, lees en bejubel Jonathan Franzen, terwijl ik naar mijn muziek luister en geniet van het eten en de zon. Ik ben hier. Het is niet zoals ik het ooit voor me zag, maar het is goed. Want ik ben niet echt alleen. Er zijn zoveel momenten, lang en kort, waarop ik omringd word met liefde, warmte en geluk. Ik realiseer me door de scheiding des te meer hoe dankbaar ik ben voor de mensen in mijn leven – mijn vrienden, familie en kennissen. Hoe ongelooflijk líef die zijn. Vrienden, familie en lieven die me steunen, hun huis aanbieden als ze op vakantie zijn, langskomen om met de kindjes te spelen zodat ik even kan hardlopen, op Moederdag heerlijk ontbijt en een lief cadeau gaven, omdat ik zonder de kindjes moest wakker worden, luisteren naar mijn gesnotter aan de telefoon, wijze raad geven terwijl we in een barretje genieten van goede wijn of in de auto springen en me komen knuffelen omdat ze horen aan mijn stem dat het eigenlijk niet gaat. Zoveel liefde. Dat raakt me enorm.

Wat helpt

Naast alle mensen die als een enorm warm en liefdevol vangnet om me heen hebben gestaan de afgelopen maanden, zijn er ook andere dingen die mij echt hebben geholpen tijdens dit proces. Keihard tegen tennisballen aanmeppen bijvoorbeeld, tijdens mijn trainingen. Nieuwe routes halen, tijdens het boulderen. Spanning en stress van me afrennen of wandelen. De rust en tijd nemen voor yoga. Maar ook heel belangrijk voor mij is gezonde voeding – veganistisch en gebalanceerd eten. Al deze dingen probeer ik zo consequent mogelijk in mijn leven te implementeren. Maar heel eerlijk: dat lukt me niet altijd. En het is ook niet genoeg in zo’n roerige tijd. Ik kies er sinds ongeveer een jaar voor om ook voedingssupplementen te nemen. Als je hier al een tijdje langer meeleest weet je dat ik vorige lente ben begonnen met het slikken van de supplementen van Femmegetic.

Ashwagandha

Het key ingrediënt van de supplementen van Femmegetic is Ashwagandha. Ashwagandha is een Ayurvedisch kruid dat bekend staat om de manier waarop het je ondersteunt in stresssituaties. Het verhoogt je weerstand tegen stress en past zich aan aan de behoeften van je lichaam. Het wordt al duizenden jaren gebruikt in de Ayurvedische geneeskunde en heeft een hele brede werking. Het gaat celveroudering tegen, is goed voor je geheugen, werkt stress verlagend, libido verhogend en gaat depressieve en angstige gedachten tegen. Daarbij is het ontstekingsremmend, hormoon regulerend en spierversterkend. Kortom, alles wat je als moeder kunt gebruiken. De andere vitaminen en mineralen in de Postpartum Care van Femmegetic zijn gericht op het verbeteren van de weerstand, het tegengaan van vermoeidheid en het ondersteunen van de hersenfunctie. Je kunt een hele positieve mindset hebben, maar je hebt nou eenmaal energie en slaap nodig om dingen te ondernemen. Dingen waarvan je wéét dat ze goed voor je zijn, waarvan je wéét dat je er blij van wordt. Voor mij is dat dus bijvoorbeeld sporten, lezen & gezond eten.

Wel of niet delen

Als ik terugloop over het strand is het zand opgehard door de warme zon en heb ik de wind in mijn rug. Ik word teruggeduwd, door de natuur elementen, naar mijn basis. Naar de belangrijkste wezens in mijn bestaan; mijn dochters. Straks kan ik ze weer knuffelen.

Ik realiseer me dat er veel mensen zijn die steun, troost, geruststelling en moed kunnen vinden, als ik meer over mijn scheiding zou delen online. Net als dat het schrijven over mijn eigen ervaringen met milieuvriendelijk leven anderen helpt om groene stappen te zetten. Maar zoals ik in een “Achter de schermen bij een blog” al schreef, gaan de meeste Grote Dingen in het leven niet (alleen) om jezelf, maar zijn er anderen betrokken. En hun privacy, gezondheid en geluk gaan voor. Dus dat is het eerste wat ik bescherm. Als er in de toekomst meer ruimte is om anderen te helpen en inspireren, zal ik dat zeker doen. Maar voor nu is het wegzakkend zand en de duizend geluksmomenten die ik dag in dag uit mag ervaren met mijn dochters. En ik hoop dat er door deze blog weer een aantal moeders zijn die zich herkend, gezien en geholpen voelen door de supplementen van Femmegetic.

Kortingscode Femmegetic

Als je Femmegetic wilt uitproberen, gebruik dan mijn kortingscode groenemama21. Hiermee krijg je 10% korting op je bestelling bij Femmegetic. Ik kan je aanraden om een abonnement af te sluiten. Want ik kan je beloven dat als je eenmaal de werking begint te ervaren van deze supplementen, je niet zonder wilt komen te zitten.