Wie had dat ooit gedacht, dat ik de woorden kamperen en romantisch in één adem zou noemen. Maar sinds afgelopen zomer, toen ik voor het eerst alleen op vakantie ging met de meiden, ben ik helemaal fan van het kampeerleven. Ik wilde heel graag weer eens naar het Kroller Muller museum, dus we besloten er een tripje van te maken. In deze blog neem ik je weer, eco style, een romantisch weekendje mee weg, maar dit keer: de camping editie.
In februari deden we de city trip editie, van een romantisch weekendje weg. Dus als je echt niks met kamperen hebt, kun je ook bij deze blog inspiratie opdoen! Maar als je van bos & musea houdt, lees dan vooral gauw verder. Want we hebben twee nachtjes op een fijne natuurcamping in Otterlo gestaan en heel veel natuur & kunst opgesnoven.
De zwijnenstal
Officieel was het geen weekendje. We vertrokken zondagmiddag, na een lekkere vegan Okonomiyaki lunch met de ouders van mijn vriend, en kwamen dinsdag weer terug. We reden naar camping Beek & Hei, een natuurcamping in Otterlo, op steenworp afstand van het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Onze camping had verschillende velden – eentje voor gezinnen met kleine kinderen, eentje voor caravans en het Zwijnenbos… Ik had in de mail gevraagd om een plekje zonder kinderen, aangezien we onze eigen koters thuis lieten. Toen we de camping opreden en niet gelijk ons veld, maar wel een paardenstal tegenkwamen was ik even bang dat we als kinderhaters zouden worden geparkeerd in een zwijnenstal. Maar niks was minder waar. Het zwijnenbos is een prachtig bosje, waar je je tent op afstand van andere kampeerders kwijt kunt, tussen de bomen en het geluid van de vogels.
Jagen en verzamelen
Na anderhalf uur rijden moest ik natuurlijk nodig plassen en toen ik terug kwam had mijn meneer al bijna de hele tent opgezet in zijn eentje. Ik stond zijn gespierde armen en de ondergaande zon te bewonderen en toen hij klaar was kon ik het niet laten om met een pruillip te zeggen: ik had toch liever een roze tent gehad, lief… Hij overwoog me toen alsnog naar de paardenstal te verbannen, maar ik kon het goedmaken door eten tevoorschijn te toveren. Ik hou van koken op de camping, dat gekneuter met een of twee pitjes, heerlijk. We hebben het heel traditioneel jager/verzamelaar aangepakt. Hij deed het jagen (lees: hij bakte de vegaburgers) en ik het verzamelen (lees: ik flanste een salade voor ons in elkaar). Even later zaten we tussen de bomen, voor onze (groene) tent, te genieten van een lekkere maaltijd, een (alcoholvrij) biertje, een avondzonnetje en weer: dat prachtige geluid van de vogels.
Het Nationale Vogel Orkest
Dat vogelgezang, dat is toch wel een van de highlights geweest van deze kampeerervaring. De afgelopen weken heb ik thuis intens genoten van de vogels die iedere ochtend beginnen te zingen. Ik ervaar het als een teken van hoop en belofte: van een nieuwe dag, van de lente en de daar op volgende zomer. Maar de stadsvogels zijn een amateursbandje in vergelijking met het Nationale Vogel Orkest van de Veluwe. Vooral tijdens het hoogtepunt van hun opvoering: rond een uur of 5 in de ochtend. Ik wist niet wat me overkwam! Onze hele tent werd overspoeld met het prachtige gezang van talloze vogels. Vogelgeluiden die ik nog nooit in mijn leven had gehoord. Allemaal zongen ze hun mooiste, hoogste, hardste lied. Het was werkelijk waar een cadeau. Wat een rijkdom al die diversiteit. Daar kan geen muziekstuk tegenop. Misschien dat ik daarom ook wel zo geraakt was door de kunstwerken van Andy Holden, in het Kroller Muller museum. Maar daarover later meer. Want eerst was er nog een nachtelijk cadeau.
Tot de maan en terug
Om drie uur ‘s nachts werd ik namelijk wakker om te plassen. Gewapend met mijn lampje en 4 lagen Dilling wol strompelde ik door het zwijnenbos richting de toilettten. Het was een heldere nacht en toen ik naar boven keek, werd ik bijna tegen de vlakte geblazen van verwondering. De sterrenhemel was zo helder, zo mooi! Ik vergat accuut het ongemak van ‘s nachts door de kou naar de wc moeten lopen op de camping en kon alleen maar even genieten van de overweldigend mooie natuur. In de randstad is er zoveel lichtvervuiling dat ik zulke mooie sterrenhemels vooral van Curacao ken. Ik voelde me zo rijk en nietig tegelijk. Mijn vriend luisterde geduldig naar mijn enthousiasme toen ik weer in de tent was aanbeland (“sterren! sterren!”) en 2 uur later weer naar mijn enthouasiaste relaas over het gefluit (“vogels! vogels!”) – ja je moet wat overhebben voor een relatie met zo’n groen kuiken als ik.
Gezegend
‘s Ochtends kon mijn meneer weer even met vuur spelen toen we heerlijke pruttelkoffie dronken in de ochtendzon voor de tent. Zoals het hoort op de camping, hebben we honderd keer benoemd hoe erg we het hebben getroffen met het weer. Het was een prachtige maandag met temperaturen boven de 20 graden, strakblauwe lucht en een stralende zon. Ik voelde me een gezegend mens daar in mijn zwijnenbos met de man van wie ik zoveel houd en die ook zoveel van mij houdt dat hij al maandenlang in eindeloos veel musea voor me uitrent. En me nu zelfs naar de Veluwe heeft gechaufeurd hiervoor. Want vandaag op het programma, misschien wel het mooiste museum van Nederland: het Kroller Muller Museum.
Groen kamperen
Natuurlijk wil ik niet alleen maar zwijmelen over mijn meneer, sterren, vogels en kunst in deze blog, maar je ook wat praktische tips geven, voor als je milieuvriendelijk wilt kamperen met je liefste. Een natuurcamping kiezen is tip nummer 1. Die van ons, Beek & Hei, is een dikke aanrader. De CO2 van je autorit compenseren via Trees for All is nummer 2. Onze rit compenseren kostte nog geen euro. Dit kun je eenmalig doen, of als je regelmatig rijdt, maandelijks laten afschrijven. Veganistisch eten tijdens je trip is natuurlijk mijn derde tip. Zowel in het Restaurant De Hoge Veluwe (Park Paviljoen) als bij de Waldhoorn (Otterlo) hebben ze goede vegan keuze. En mijn vierde groene kampeertip is de fietsen meenemen. Zo kun je op locatie de fiets pakken in plaats van kleine en grotere afstanden met de auto afleggen. Op de auto van mijn vriend hebben we een fietsendrager gezet. De Thule Easyfold XT 933 is een aanrader. Deze wordt eenvoudig gemonteerd op de trekhaak, is geschikt voor 2 (ook elektrische) fietsen en heeft een draagkracht tot 60 kilo. Als je voor dezelfde voordelen maar in een lagere prijsklasse wilt gaan kun je kiezen voor de Pro User Diamant. Mijn 5e en laatste tip is om groene uitjes te kiezen. Dus lekker door de natuur fietsen en banjeren en naar een museum gaan. En dat brengt me weer bij onze planning voor de Veluwe!
Het Nationale Park De Hoge Veluwe
Het Nationaal Park De Hoge Veluwe, waar het Kroller Muller museum middenin ligt, is een van de mooiste plekken van Nederland. Een prachtig bos, mooie heide vlaktes, bijzondere architectuur, een heel fijn restaurant (inclusief geweldige speeltuin voor de kids) en natuurlijk wonderschone kunst, zowel binnen als buiten. Als je geen fiets mee kunt nemen, geen zorgen. Hoewel je toegang betaalt tot het park (13 euro voor volwassenen en 6,50 voor kinderen) zijn er gratis fietsen beschikbaar bij alle ingangen. Op deze witte fietsjes kun je de 55 hectare schoonheid opsnuiven. Mijn meneer zit op fietsen, dus die had een van zijn snelle trappers mee. En hoewel ik tegenwoordig ook regelmatig op de racefiets zit, wilde ik het voor deze trip nog even op safe spelen en ging ik op mijn elektrische fiets.
Huilen en jubelen
Toen ik het park binnenfietste moest ik gewoon huilen, zo mooi was het. Na zo’n lange winter overspoeld worden door alle schoonheid van de lente: het is niet in woorden te vatten. Wat een rijkdom. Ik voelde me zo dankbaar. Voor de prachtige natuur, de mooie kleuren, de bomen, de vlaktes, de blauwe lucht, de zon. Dat ik dit kon delen met mijn lief. En voor het feit dat ik dat allemaal zo intens kan voelen. De natuur is zo’n grote inspiratiebron, zo’n oplader, zo’n brenger van geluk. Ik snap dat die vogels iedere ochtend zo tekeer gaan om het wonder van het bestaan te bejubelen.
Helene Kroller Muller
Na een paar uurtjes fietsen zijn we neergestreken bij het restaurant, in de zon, met boek en alcoholvrij bier. Ik had een heerlijk vegan groentengerecht uit de moestuin van het park en frietjes. Daarna zijn we doorgefietst naar het museum. Het Kroller Muller Museum is gratis toegankelijk met je museumkaart. Anders 13 euro voor volwassenen, 6,50 voor jeugd en gratis voor kids. Het Kroller Muller heeft een hele inspirerende geschiedenis, die begint met een bijzondere vrouw, Helene, en haar liefde voor kunst. In het museum vind je de op één na grootste Vincent van Gogh collectie – ongeloofijk indrukwekkend. En het stopt niet daar, de rest van de collectie is ook waanzinnig en de beeldentuin is een gift that keeps on giving.
Blote voeten en oscillogrammen
Mijn vriend moest even een meeting doen, dus die streek neer tussen de bomen, terwijl ik door de beeldentuin van het Kroller Muller museum liep in het zonnetje. Na een minuut of 10 struinen zag ik een bordje met `blote voetenpad´. Je hoeft een eilandkind maar één keer te vertellen dat ze haar schoenen uit mag doen. Ik heb heerlijk een uur op blote pootjes tussen de bomen en beelden gewandeld. Daarna zijn we het museum ingegaan (braaf mijn schoenen weer aangedaan). We begonnen met de tijdelijke tentoonstelling over de klimaatcrisis. Een van de 4 kunstenaars, Andy Holden, heeft prachtige driedemsionale weergaven van oscillogrammen gemaakt, van het gezang van vogels waarvan de populatie terugloopt. De sculpturen zijn wat mij betreft een perfect voorbeeld van dat spanningsveld waar alle kunst in woedt en waadt. Iedere kunstenaar probeert met zijn medium de essentie weer te geven van wat hij ziet, voelt, ervaart, hoort, bedenkt of beleeft. Of het onderwerp nou een landschap of persoon is, de uiting van een bepaalde emotie of de verbeelding van een verhaal: als het de kunstenaar lukt om die werkelijkheid te vertalen naar een nieuwe werkelijkheid van een kunstwerk, dan voel je als waarnemer een diepe voldoening. Dat bereiken in de kunst is, op z’n zachts gezegd, ontzettend moeilijk en al eeuwenlang de frustratie van menig kunstenaar. Maar bij de auspiciën van Holden is het onomstotelijk gelukt. Het is een ultiem voorbeeld van waarbij datgeen wat wil worden vastgelegd waardig is aan het resultaat. En dat is, zeker als het gaat om zoiets complex als de schoonheid van de natuur, meesterlijk.
En toen moest van Gogh nog komen
Je kunt je voorstellen dat ik, als grote kunstliefhebber, op dit punt al helemaal overliep van geluk en inspiratie. Ik heb kunst op eenzelfde manier nodig als de natuur: om me op te laden, te voeden, te inspireren. Vorig jaar heb ik 54 musea & tentoonstellingen bezocht, waarvan de helft ongeveer met de kinderen. Dit jaar staat, dankzij onze museumkaarten, de teller ook weer op één per week. Kunst voedt mijn ziel en ik ben dankbaar dat we in een waanzinnig museumlandschap wonen. Met Kroller Muller als een absolute kroon op de kaart. Van Gogh is Alela’s favoriete kunstenaar dus ik ga zeker terug met de meisjes. Dan zet ik ons tentje op aan het kinderveldje van Beek & Hei, mogen ze lekker spelen in het Nationale Park, op hun blote voetjes kuieren door de beeldentuin en genieten van Van Gogh.
De natuur zorgt voor ons
Na nog een hele fijne avond en nacht op de camping zijn we de volgende dag helemaal opgeladen en geinspireerd teruggereden naar de Randstad. Vanonchtend hoorde ik om 05:15 uur de stadsvogeltjes wakker worden. Hun lied is er één van ingetogen impressionisme, in vergelijking tot het knallende expressionisme van de Veluwse vogels. Maar toen ik een paar uur later de gordijnen opendeed, naar buiten keek en de groeiende en steeds groener wordende bomen in de tuin zag, voelde ik me net zo dankbaar als vorige week. Want de natuur zorgt voor ons.
advertentie