Het is 1 december. De eerste dag van advent. Over 24 dagen is het Kerst en ondanks dat ik geen kerk bezoek of bid tot God, vind ik dit een hele mooie tijd. Advent wordt in de antroposofie gezien als een tijd voor inkeer: voor naar binnen keren, bezinnen. Wat vind je, wat voel je, wat wil je? Dat vind ik heel mooi en ook best verstandig om zo nu en dan te doen. Even stil te staan, stil te worden, zodat je er ruimte komt voor… Ja, voor wat eigenlijk? Daar lees je in deze blog meer over!
Een gelukkig ei
Ik ben best wel een gelukkig ei. Dat ben ik niet altijd geweest. Zeker niet in december. Maar sinds een jaar of vijf – sinds mijn zwangerschap van Isaya – ben ik gelukkig. Ik voel me dankbaar – iedere dag, zonder enige uitzondering. Ik voel een diepe zingeving in het moederschap [in deze blog schreef ik daar een keer over]. En ik houd van mijn werk. Vroeger zat ik om de haverklap te peinzen en piekeren, stond ik stil bij wat ik wilde, wat voor doelen ik had. Nu veel minder. Deels vanwege dat gelukkige ei dat ik nu ben en deels omdat het moederleven best wel rap gaat. Er is altijd zoveel te doen, te beleven, te zien, te voelen en er is altijd heel erg weinig slaap. Geen ingrediënten voor inkeer en bezinning. Maar wel heel waardevol om toch [of juist] te doen.
Inspiratie voor advent
Op Instagram zag ik een paar posts voorbij komen van mensen die in december stil wilden staan bij wat ze het afgelopen jaar hebben bereikt en wat ze wilden voor het nieuwe jaar. In eerste instantie koppelde ik hun behoefte aan bezinning niet aan mezelf. Maar hoe dichterbij 1 december kwam, hoe meer ik merkte dat ik ook behoefte had aan inkeer en rust. Voor mij betekent dat terugkijken [wat voor jaar is het geweest?], maar ook vooruitkijken [waar wil ik mijn zinnen op zetten?] Veel mensen ervaren december als een drukke tijd, een hysterische tijd misschien zelfs wel – met Sinterklaas, cadeau’s, Kerst menu’s, familie bezoeken… Maar eigenlijk is het een tijd van naar binnen keren.
Naar binnen keren tijdens advent
Dus dat ik precies wat ik wil doen de komende 24 dagen. [Ik typ deze blog echt op 1 december. Ik ben vanmiddag met de meisjes naar het bos geweest, dus ze vielen allebei als een blok in slaap om 6 uur.] Naar binnen keren. Ik ga proberen te vertragen, iedere week of wanneer het uitkomt even stil staan en rustig nadenken over het afgelopen jaar en het komende jaar. Wanneer het kan, doe ik dat even alleen, zonder kinderen. Aan het einde van de maand zal ik vertellen wat dit mij heeft opgeleverd, persoonlijk en voor mijn blog. Ik heb namelijk wel het gevoel dat ik wat keuzes wil maken op beide vlakken. Maar misschien herkennen meer moeders dat: wanneer heb je de tijd om echt te mijmeren over het leven, zoals je dat eindeloos deed in je studententijd? Nou, die tijd ga ik de komende weken maken.
Vertragen
Ik ben een boek aan het lezen over vertragen en hoewel ik net ben begonnen, merk ik dat het goed aansluit bij een proces dat al enige tijd bezig is in mijn leven: langzamer leven. Ten eerste zodat ik meer kan genieten – in het hier & nu – van mijn kinderen. En ten tweede omdat het past bij een groen leven met milieubewuste keuzes. Ik wil langzamer leven deze maand – minder doen, met meer aandacht – en kijken wat dit mij oplevert. Vandaag “moest” ik al: normaal gesproken zetten we de Kerstboom op, op 1 december, maar omdat mijn vrouw weekenddienst had besloten we het uit te stellen. Eerst vond ik dat jammer, nu geeft het eigenlijk wel rust. Over een paar dagen hebben we meer tijd om samen, als gezin, de boom op te tuigen. Een mooi vertraagmoment van onze advent dus.
Adventskalender
In Isaya’s adventskalender zitten dit jaar mandala onderdelen van Grapat. Aya mag iedere dag een kistje open doen en dan zit er voor haar en Alela allebei een houten onderdeel in. Aan het einde van de adventstijd hebben ze er genoeg om mooie mandala’s mee te ontwerpen. Om het begrip van mandala’s bij Isaya te wekken, zijn we vandaag begonnen met mandala’s tekenen. Dit gaan we een paar keer per week doen, zodat ze straks weet wat ze met haar kalender cadeautjes kan doen. Mandala’s zijn ook gericht op rust en inkeer. Ik hoop met deze tekenmomenten de decembermaand voor Isaya ook rustiger te maken. Het is natuurlijk best wel spannend allemaal!
En jij?
En jij? Wil jij ook stil zijn de komende weken? Naar binnen keren? Ontdekken hoe je je voelt, wat je hebt meegemaakt, wat je daarvan wilt herhalen, uitbreiden of juist wilt stopzetten? Je kunt iedere avond of iedere week eventjes rustig aan zitten met een boekje en papier. Misschien steek je een kaarsje aan en zet je een kopje thee, of drink je een glas wijn. Schrijf gewoon op wat er in je opkomt. Je hoeft niet direct tot iets zinnigs te komen of een complete mindmap met plan van aanpak 2020 neer te pennen. Je hebt de hele maand om tot inzicht te komen. Je gaat je bezinnen, 24 dagen lang. Wie weet wat het je zal opleveren!
One thought on “Bezinning”