Accepteren van en zorgen voor een rustige zwangerschap

Helaas heb ik door de zwangerschap last van bekkeninstabiliteit. Afgelopen weken ben ik hier erg tegen aan gelopen. Op mijn werk draai ik lange diensten waar naast begeleiding, ook verzorgende en huishoudelijke werkzaamheden liggen. Dit ging niet meer en nu zit ik grotendeels in de ziektewet. Ik vind dit moeilijk. Moeilijk, omdat ik het gevoel heb dat ik mijn collega’s en cliënten in de steek laat en dat het al zo vroeg in de zwangerschap zo heftig is. Ook vind ik het lastig dat ik nu minder activiteiten met Nova kan doen.

Ik probeer dit te accepteren en goed te bedenken dat mijn gezin en ik en een gezonde zwangerschap het belangrijkste zijn. Thuis hebben we nu ook meer hulp: we hebben huishoudelijke hulp gevonden, laten de boodschappen bezorgen en hebben meer opvang voor Nova. Ik probeer mij te focussen op wat ik wel kan in plaats van wat ik niet kan. Terwijl ik dit schrijf, zit naast me een blije peuter te kleien. Volgens mij komt ze niets te kort.

Een rustige kraamtijd

Ik kijk uit naar de kraamtijd. Bij Nova verliep deze namelijk wat anders dan gepland. Mijn man kreeg toen ik 38 weken zwanger was een klaplong. Hij is toen geopereerd en heeft een week in het ziekenhuis gelegen. Het was een spannende en bizarre tijd. Ik zie me nog door het ziekenhuis strompelen met mijn grote buik om bij hem langs te gaan. Spannend natuurlijk uit zorg voor hem, maar ook of hij wel bij de bevalling zou kunnen zijn. Hij was er bij, maar niet in beste staat en met wat apparatuur aan zich.

Ik vond het wel heel mooi om de kracht te ervaren van de bevalling. Dat ik dat kon! Uiteraard waren die eerste momenten met Nova super bijzonder en mooi. Maar de kraamperiode was ook zwaar. Mijn man kon niets en we hadden veel mensen in huis. Wat super fijn en ook bijzonder was. Maar nu kijk ik ook uit naar de momenten met zijn vieren en hoop ik op een rustige kraamtijd 🙂

Blijven reizen

We houden van reizen. Voor Nova er was hebben we veel samen gereisd. Naast mijn langere periodes in Bolivia, hebben we verre reizen gemaakt in Azië en Zuid en midden Amerika. We waren benieuwd hoe dit zou zijn met kinderen. Tot nog toe is Nova een goede mede reizigster. Als baby mee naar Frankrijk en vorig jaar zijn we met haar naar Singapore en Bali gereisd. Ze vond het fantastisch en het was zo bijzonder samen. Super mooie dingen gezien en gedaan en toen we na een lange vliegreis van 18 uur terug op Schiphol kwamen, maakte Nova een dansje en riep ‘Vliegen, ja, leuk!’ We hopen dat de baby ook ons reisbloed gekregen heeft en dat we in de toekomst nog meer mooie reizen als gezin kunnen maken!

Genieten in het nu

Soms denk ik dat ik meer zou kunnen, willen of moeten in het leven. Een boek schrijven, elke dag de meest gezonde maaltijden bereiden, een wereldreis maken, mijn eigen bed & breakfast beginnen… In de periodes dat ik in Bolivia was voelde ik dat wat ik deed goed en bijzonder was en soms voelt het alsof ik dat hier kwijt ben. Dan ga ik dingen bedenken en dromen over bijvoorbeeld een reis.

Maar ik besef steeds meer dat ik voor geluk niet ergens anders hoef te zijn. Dat het geluk zit in met Nova door de kamer dansen, een avond met vrienden of familie, met een cappuccino en een goed boek op de bank zitten, tuinieren, cliënten op werk die een goede dag gehad hebben, foto’s die binnenkomen van de kinderen in Casa Esperanza, verse bloemen op tafel en Nova die trots is op haar klei-creatie.

En wat een ultiem geluk om beweging te voelen in mijn buik en Nova te zien die mijn buik een kusje geeft. Liefde! En wie weet, komt de uitvoering van de andere plannen ook nog wel.